Aşiretçilik Milliyetçilik ve İslamcılık Kavşağında Osmanlı'nın Kürt Siyaseti (1876-1909)

Bu kitap, 2. Abdülhamid'in devr-i iktidarında tatbik edilen Kürt siyasasına yoğunlaşmış, birinci el kaynakların sunduğu ampirik verilerle sosyal bilimlerin sunduğu epistemolojik bilgileri bir araya getirerek yoğurmaya çalışmıştır.

Osmanlı-Kürt ilişkilerinde yaşanan süreklilik ve kopuşlar geleneksel devlet/toplum ile modern devlet/toplum paradigmaları ışığında değerlendiren çalışma, analojiler ve karşılaştırmalar yaparak 2. Abdülhamid'in Kürt Siyasası'nı hem bölge düzlemine hem de dünya düzlemine oturtmaya gayret göstermiştir.

Kitap, 2. Abdülhamid'in Kürt politikasını merkeze almakla birlikte, Osmanlı toplum yapısının tarihsel olarak geçirdiği dönüşümlere de değinmiş, modernleşmeye yönelik ıslahat girişimlerinde bulunan imparatorluğun, süreç içerisinde yaşadığı değişimlerin altını çizmiş, nesnel koşullarda yaşanan değişimlerin Osmanlı'nın Kürt siyasasındaki etkilerine yoğunlaşmıştır.

2. Abdülhamid, bir taraftan Ermeni tehdidine karşı Kürt aşiret reisleri ve şeyhleri ile ilişkilerini geliştirmeye çalışmış, diğer taraftan modernleşen dünyanın milliyetçilik çağında Kürtleri eğitim yoluyla, Osmanlı'ya, aslında kendi şahsına, bağlamak için mücadele etmiştir.

2. Abdülhamid, zamanın ruhunu dikkate almış, Osmanlıcılığı da içinde barındıran İslamcılık düşüncesini esas siyasa haline getirmiş, Osmanlı'nın diğer Müslüman unsurlarıyla birlikte Kürtleri de bu siyasasının parçası yapmak için uğraşmıştır.