Ben de Çocuktum

Siz de çocuktunuz elbette. Ancak güzel hatıralarınızı dillendirirken gösterdiğiniz cesareti onları yazıyı dökmekte gösteremediniz. Ben belki öncü olamayacağım ama mutlaka bazılarınızın cesaret kaynağı olacağım.

Toprak damlı evlerde büyüyen, Arnavut kaldırımlı yollarda yürüyen, elektriği uzak mahallelerde gören ben de yazmazsam o yıllar unutulup gidecekti. Hiç değilse kendi mahallemin, kendi caddemin çocukluğuna ışık tutabileceğim.Çünkü benim mahallem yok artık. Damında loğ taşları bulunan evlerimizin yerinde gökdelenler yükseliyor. Artık biz alt veya üst katlarda oturan komşularımızın çoğunu tanımıyoruz bile.

Ya okulum? Artık orası bir bilim yuvası değil, eğitimcilerin işlerinin izlendiği bir bürokrasievi, Konya İl Millî Eğitim Müdürlüğü… Karatahtasına A'yı, B'yi yazdığımız sınıflarımız kıdemli ve deneyimli öğretmenlerimizle dolu…

Tam 68 yıl önce veda ettiğim okuluma ve hatıralarıma merhaba…