Bu kitapta neler var?
Birinci bölüm her bireyin yaşamında, anılarında, hayallerinde sevinciyle, neşesiyle, hüznü hatta acısıyla mutlaka ama mutlaka yeri olan aşka dair. İnsanın başını döndüren, ayaklarını yerden kesen aşk, yerini sevgiye bırakabildiğinde insanı dönüştüren dünyayı döndüren bir güce dönüşür. Aşkın yıkıcı yanından ziyade yaşanmış, yaşanamamış, sevilmiş, sevilmemiş ama hepsinde de sevilene teşekkür eden yüreklerin sesi var.
İkinci bölüm, pandeminin geride bıraktığımız iki yılında eve kapanarak yaşadığımız günlerde dört duvar arasında akşamın bir türlü olmadığı, gecenin bitmediği günlerde yaşanan iç çekişmeleri, sorgulamaları, yalnızlığı ve bu yalnızlıkla uzlaşmayı anlatan dizelerden oluşuyor.
Üçüncü bölüm, “Sen Evde Kal Biz Hastanedeyiz” diyerek tulumlarını giyen ve hala çıkaramayan önce alkışladığımız, sonra yavaş yavaş kenara çekildiğimiz ve zaman zaman üzülerek saldırıya uğradıkları, dövüldükleri haberlerini bile aldığımız sağlık ordusuna teşekkür etmek için yazıldı.
Dördüncü bölüm, naçizane benim gönlümü ferahlatan, zihnimi sakinleştiren dersler ve hayata teşekkürümden oluşuyor. Her şeyin akıp gittiği, durmadan değiştiği bir evrende kendini tanıyıp, olduğun gibi kabul edip sevebildiğinde imkansız siliniyor, her şey mümkün oluyor. O zaman yaşlanıyorum yerine, her doğum gününde bir bu kadar daha istiyorum
Tanrı'dan diyor insan.
Sesim geçmişinden memnun, bugününde mutlu, yarınından umutlu bir yaşam için kalplere ulaşır, bir nebze katkım olursa bahtiyar olacağım…
Bu kitapta neler var?
Birinci bölüm her bireyin yaşamında, anılarında, hayallerinde sevinciyle, neşesiyle, hüznü hatta acısıyla mutlaka ama mutlaka yeri olan aşka dair. İnsanın başını döndüren, ayaklarını yerden kesen aşk, yerini sevgiye bırakabildiğinde insanı dönüştüren dünyayı döndüren bir güce dönüşür. Aşkın yıkıcı yanından ziyade yaşanmış, yaşanamamış, sevilmiş, sevilmemiş ama hepsinde de sevilene teşekkür eden yüreklerin sesi var.
İkinci bölüm, pandeminin geride bıraktığımız iki yılında eve kapanarak yaşadığımız günlerde dört duvar arasında akşamın bir türlü olmadığı, gecenin bitmediği günlerde yaşanan iç çekişmeleri, sorgulamaları, yalnızlığı ve bu yalnızlıkla uzlaşmayı anlatan dizelerden oluşuyor.
Üçüncü bölüm, “Sen Evde Kal Biz Hastanedeyiz” diyerek tulumlarını giyen ve hala çıkaramayan önce alkışladığımız, sonra yavaş yavaş kenara çekildiğimiz ve zaman zaman üzülerek saldırıya uğradıkları, dövüldükleri haberlerini bile aldığımız sağlık ordusuna teşekkür etmek için yazıldı.
Dördüncü bölüm, naçizane benim gönlümü ferahlatan, zihnimi sakinleştiren dersler ve hayata teşekkürümden oluşuyor. Her şeyin akıp gittiği, durmadan değiştiği bir evrende kendini tanıyıp, olduğun gibi kabul edip sevebildiğinde imkansız siliniyor, her şey mümkün oluyor. O zaman yaşlanıyorum yerine, her doğum gününde bir bu kadar daha istiyorum
Tanrı'dan diyor insan.
Sesim geçmişinden memnun, bugününde mutlu, yarınından umutlu bir yaşam için kalplere ulaşır, bir nebze katkım olursa bahtiyar olacağım…