Benim Adım Anne

Kadın hayattır; yeşeren bir fidana can verircesine dokuz ay karnında taşıdığı yavrusunu bazen korkusuzca, bazen ürkek bir ceylan gibi, büyütür de onu hiç üşenmez canını verir uğruna. Yemez de yedirir başucunda bekler, asker misali nöbet tutarcasına...

Kadın emektir; sırtında onca yükü taşır da kimse bilmez değerini, yorulmak bilmez döker her an alın teri. Asla yüksünmez, sevdikleri için yaparken vazifesini...

Kadın vatandır; namustur narindir toprak misali, “ne ekersen onu biçersin” atasözündeki gibi, iyi baktığında yorulmak bilmez bedeni, oysa yorgundur gözleri...

Kadın cennettir; Onu baş tacı yaptığında sultanlar gibi, onun eridir padişahlar misali...

Kadın anadır; seni doğuran, emziren, büyüten, başucunda uyumayan uyutan...