Bir Kalemin İsyanı

Yalnızlık terapilerinizdeki kadar basit değildir…

Yıllar önce duran mektuplara baktım da...
Aynen şöyle demişti o gün;
“Yüreğim nefes aldıkça diğer yarınım…”
Hatırlar mı? “Bilemem…”

Verilen her söz dün gibi kalbimde…
Ve en son;
“Göreceksin çok mutlu olacağız” demişti.

Haklı çıktı “Onlar mutlu oldu…”
Ben…
Gördüm…