"Yağ ne ruhtur, ne bedendir, ne tendir, ne tindir; yorgun bedenin ürettiği şeydir!" Böyle söylüyor Lichtenberg. Düşünce için de aynı şey söylenebilir: Yağlı düşünce yorgun zihnin ürettiği şeydir; üretmeye devam eder, ama ürettiği yağlıdır!
Bir yapıt biriktirmeyle ya da arıtmayla hazırlanabilir. Art arda eklemelerle sistemler kuranlar ve parçalar haline getirecek derecede ileri gidip arıtanlar vardır... Ayrıca iki yazı şekli bulunur: Gitgide artan bir karmaşıklık içinde biriktirip bütünler hazırlayan şekil ve; tersine, dağıtan, ayrıntılara özen gösteren şekil. Baudrillard'ın çalışması da ayrıntıyı, parçayı, aforizmalı yazıyı ve fotoğrafı konu alıyor. Ayrıntı, artık değildir: Ayrıntıda her şey kusursuzdur... Fotoğraf da öyle: Bütünüyle ele alındığında, dünya çok düş kırıcıdır; ama tekillikte dünyanın her ayrıntısı kusursuzdur, onu kusursuz duruma getirmeye gerek yoktur, çünkü o zaten kusursuzdur! Ayrıntıya çok özen göstermek, aynı zamanda, her şeyin gelişmesi içinde gerçekleşebileceği düşüncesini kabul etmemektir: Çiçek kusursuzdur, meyve de öyle; ama meyve çiçekten daha kusursuz değildir, çiçeğin gizilgüçlerini gerçekleştirebileceği bahane edilirse...
"Yağ ne ruhtur, ne bedendir, ne tendir, ne tindir; yorgun bedenin ürettiği şeydir!" Böyle söylüyor Lichtenberg. Düşünce için de aynı şey söylenebilir: Yağlı düşünce yorgun zihnin ürettiği şeydir; üretmeye devam eder, ama ürettiği yağlıdır!
Bir yapıt biriktirmeyle ya da arıtmayla hazırlanabilir. Art arda eklemelerle sistemler kuranlar ve parçalar haline getirecek derecede ileri gidip arıtanlar vardır... Ayrıca iki yazı şekli bulunur: Gitgide artan bir karmaşıklık içinde biriktirip bütünler hazırlayan şekil ve; tersine, dağıtan, ayrıntılara özen gösteren şekil. Baudrillard'ın çalışması da ayrıntıyı, parçayı, aforizmalı yazıyı ve fotoğrafı konu alıyor. Ayrıntı, artık değildir: Ayrıntıda her şey kusursuzdur... Fotoğraf da öyle: Bütünüyle ele alındığında, dünya çok düş kırıcıdır; ama tekillikte dünyanın her ayrıntısı kusursuzdur, onu kusursuz duruma getirmeye gerek yoktur, çünkü o zaten kusursuzdur! Ayrıntıya çok özen göstermek, aynı zamanda, her şeyin gelişmesi içinde gerçekleşebileceği düşüncesini kabul etmemektir: Çiçek kusursuzdur, meyve de öyle; ama meyve çiçekten daha kusursuz değildir, çiçeğin gizilgüçlerini gerçekleştirebileceği bahane edilirse...