Bir Sepet Kiraz

Ayşe, gözlerini açıp da annesini yanı başında görünce şaşırdı. Uyku sersemliğiyle gözlerini kırpıştırarak: “Ne var anne? N'oldu?“ diye sordu.

Elini saçlarında gezdirerek munis munis gülümsedi annesi: “Bakkala gönderecektim ama uyandırmaya kıyamadım.“ dedi, “Öyle derin uyuyordun ki... Biliyorsun, dayın geliyor bugün. Bir an önce hazırlanmamız lazım.“