Dadaş Ali

Issız gecede korku olanca haşmetiyle kol gezerken şiddetini arttıran rüzgar üzerimize lanetler yağdırmakta idi. Biz yirmi dört sevdalı, halkına düşkün, gözünü budaktan sakınmayan arslanlar ''Her şey vatan için'' şiarıyla öz yurdumuzda sürgün, muzdarip halimizle suskunluğa hapsolmuştuk.

Boğazımıza acı lokma olup düğümlenen esareti hazmedecek mecalimiz kalmazken her başvurduğumuz yolun sonu hüsran ve ümitsizlikti.