Dinin Estetik Boyutu _{Tanrı,Ruh ve Ölüm / Felsefi Bir İnceleme}

Düşünce tarihi boyunca güzellik problemi, bir çok filozof ya da düşünür tarafından ele alınıp incelenmiştir. Estetik sujenin hoşuna giden bir tablo, bir mimari yapı, okuduğu bir şiir ya da yazı veya dinlediği bir müzik karşısında estetik suje, yalnız haz almakla kalmaz, aynı zamanda yaşadığı bu durumu bir değer yargısı ile ifade eder. Örneğin, güzel bir manzara, güzel bir mimari yapı…. Bu durumda şöyle bir soru ortaya çıkmaktadır. Acaba estetik sujenin nesnelere yüklediği değer yargısı olarak güzellik nedir? Bu soru, estetik felsefenin sorduğu ilk sorudur. Bunun yanı sıra güzel dediğimiz nesneyi güzel kılan özellik nedir? Estetik nesneyi güzel kılan özellik, bizatihi nesnenin kendisinde mi? Yoksa, estetik nesneye güzellik değerini yükleyen estetik suje mi? Peki ya tüm bu soruları dinin temel unsurları için sorduğumuzda durum nasıl olacaktır? Örneğin Tanrı güzel midir? Şayet güzelse, onu güzel kılan nedir? Güzelliği kendinden mi yoksa estetik bir süje olan insan tarafından mı ona güzellik değeri yüklenmektedir? Ya evren, ruh, ölüm…. Bunların estetik boyutu nasıldır? İşte bu çalışmada filozof, düşünür ve dinlerin kutsal metinleri temelinde estetik bir değer olan güzellik fenomeninin metafizik alandaki yansımasını bulacaksınız.