Cabi Efendi, öyle her ihtiyar gibi, sabahtan akşama kadar evindepineklemezdi. Vakıa yine ciddi bir işe elini sürmez: “Yiyeceğim var,içeceğim var! İş benim neme gerek?” derdi. Ama her sabah güneşdoğmadan kendini sokağa atardı.
Yegâne merakı “dünyanın ahvalini” tetkikti! “Okuryazar”güruhundandı. Fakat bu faziletini hiç kullanmıyordu. Kütüphanelerinönünden geçerken kendini tutamaz: “İşte nâdanların akıl ambarı!” diyegülümserdi.
Mermer Tezgâh hikayesinden...
Cabi Efendi, öyle her ihtiyar gibi, sabahtan akşama kadar evindepineklemezdi. Vakıa yine ciddi bir işe elini sürmez: “Yiyeceğim var,içeceğim var! İş benim neme gerek?” derdi. Ama her sabah güneşdoğmadan kendini sokağa atardı.
Yegâne merakı “dünyanın ahvalini” tetkikti! “Okuryazar”güruhundandı. Fakat bu faziletini hiç kullanmıyordu. Kütüphanelerinönünden geçerken kendini tutamaz: “İşte nâdanların akıl ambarı!” diyegülümserdi.
Mermer Tezgâh hikayesinden...