Türkiye'de sendikaların yeni iletişim teknolojileri ile ilişkilerini mercek altına alan bu çalışmada Gamze Yücesan-Özdemir, çeşitli sendikalarda gerçekleştirdiği derinlemesine mülakatlardan yola çıkarak sınıf hareketinin pek bilinmeyen bir alanına ışık tutuyor.
Teknolojinin mücadeledeki yerini sorgulayan Gamze Yücesan-Özdemir, e-sendika, sanal sendika ve siber-sendika gibi kavramlar üzerinden yürütülen kuramsal tartışmaları ele alıyor. Yazar, sendikaların enternasyonalist, katılımcı ve mücadeleci siyaset arayışlarında teknolojinin sağlayabileceği olanakları belirlemeye çalışıyor.
Yeni iletişim teknolojilerinin sendikal yapıları, sendikal mücadeleyi, sendikal kültürü ve siyaseti nasıl dönüştürdüğünü ortaya çıkarmaya çalışan çalışma, aynı zamanda sınıf mücadelesinin içinde akacağı yeni kanalların neler olabileceği tartışması açısından da anlamlı ipuçları sağlıyor.
Türkiye'nin sendikal bunalımından yola çıkan çalışmada, "etkin ve verimli sendikacılık", "muhafazakar sendikacılık" ve "katılımcı ve mücadeleci sendikacılık" olarak tanımlanabilecek üç farklı sendikacılık tarzının, teknoloji ve mücadele arasında kurduğu farklı bağlar ve yarattığı farklı örgütlenme biçimleri, emeğin mücadelesinin ihtiyaçları açısından değerlendiriliyor.
(Arka Kapak)
Türkiye'de sendikaların yeni iletişim teknolojileri ile ilişkilerini mercek altına alan bu çalışmada Gamze Yücesan-Özdemir, çeşitli sendikalarda gerçekleştirdiği derinlemesine mülakatlardan yola çıkarak sınıf hareketinin pek bilinmeyen bir alanına ışık tutuyor.
Teknolojinin mücadeledeki yerini sorgulayan Gamze Yücesan-Özdemir, e-sendika, sanal sendika ve siber-sendika gibi kavramlar üzerinden yürütülen kuramsal tartışmaları ele alıyor. Yazar, sendikaların enternasyonalist, katılımcı ve mücadeleci siyaset arayışlarında teknolojinin sağlayabileceği olanakları belirlemeye çalışıyor.
Yeni iletişim teknolojilerinin sendikal yapıları, sendikal mücadeleyi, sendikal kültürü ve siyaseti nasıl dönüştürdüğünü ortaya çıkarmaya çalışan çalışma, aynı zamanda sınıf mücadelesinin içinde akacağı yeni kanalların neler olabileceği tartışması açısından da anlamlı ipuçları sağlıyor.
Türkiye'nin sendikal bunalımından yola çıkan çalışmada, "etkin ve verimli sendikacılık", "muhafazakar sendikacılık" ve "katılımcı ve mücadeleci sendikacılık" olarak tanımlanabilecek üç farklı sendikacılık tarzının, teknoloji ve mücadele arasında kurduğu farklı bağlar ve yarattığı farklı örgütlenme biçimleri, emeğin mücadelesinin ihtiyaçları açısından değerlendiriliyor.
(Arka Kapak)