En Güzel Yalnızlık

Yolum düştü yine ayrılık ormanına,
Ne bir çiçek tutunabilmiş,
Ne de kovuklara yuva.
Yeşil yapraklar sararıp dökülürken,
Dallara yalnızlıkla başlamış kurumaya.
Gölgede çürüyüp güneşi beklerken,
Kirli kağıt parçasına ağıt yakmışız.
Bir gülün gözlerinde ölmek isterken.
O gülün sözlerinden orman yapmışız.
-Selim Kara-