Ey İnsan!

2020 geçti iyi ve güzel pek çok şeyi yarım ve eksik bırakarak. Çokça hüzün, korku, gözyaşı, ayrılık ve ölüm... Çağlar boyu savaşların, afetlerin, salgınların içinden yara alarak geçen insanlık şimdi de çok ağır bir imtihanda. Acılarımıza dilekçe olmuş şiirler yazmanın, türküler yakmanın tam vakti belki de... Gelecek günlere öğüt niyetine... Umutla bakmak ve duaya sarılmak için...
İnsanlar mesafe ile sınanıyor bugünlerde. Ama asıl mesafe gönüllerde olandır ve onun tek aşısı sevgidir. Gönlümüze mesafe girmeden sarılalım kalemlere.
2020... Acılarını, ağrılarını, ateşini, ayrılığını, ağıtlarını al ve git.
Gün Ola, Şifa Bula, Söz Dura, Şiir Ola...
Yaren Kayıp