Eylül

Salonda, bahçedekilerin kahkahaları işitilebiliyordu. Süreyya canısıkılanlara özgü bir tahammülsüzlükle, “Çılgın kız!” diye söylendi.Balkona açılan büyük kapıdan parmaklığa dayanmış, dışarıya baktığıgörülen karısı dönüp, “Ama bu gece hava ne güzel!” dedi.

Bu nisan gününün saat on birde başlayan yağmuru, yarım saat sonradinmişti; nemli bir yeşilliğin üstünde şimdi altın gibi incileriyle lacivertgökyüzü titriyordu; topraktan, ağaçlardan yayılan nemli havada yoğunbir tesir vardı.