Fırtınanın Ardındaki

Tasamız büyüktü, birdenbire ölümden de beter bir şeyden korkar olmuştuk. Kumanyalarla suyu kayığa yükleyip denize mi açılsak diye düşündük. Ancak birçok nedenden ötürü elimiz kolumuz bağlıydı ve... Ve çoktan mantarların istilasına çoktan uğramıştık. Kalmaya karar verdik. Tanrı alnımıza ne yazdıysa o olacaktı. Bekleyecektik.

Gece Gelen Ses

“Ey Tanrım, sen gerçekten Tanrı mısın? Yukarıda oturdu- ğun yerden demin gördüklerimi izleyip soğukkanlı kalabiliyor musun? Yoo! Tanrı değilsin sen! Baharın başına vurmuşken yarattığın bu pisliğin yanında aciz ve cılız kalırsın. Tanrı artık o ve ben onun çocuklarından biriyim.

Fırtınanın Ardındaki

Biçem bakımından tutarsızlığı bir yana, yaşamın sıradan görüntüsünün ardında pusuda bekleyen âlemleri ve varlıkları çağrıştırmada son derece etkili olabilen William Hope Hodgson günümüzde hak ettiğinden çok daha az tanınmaktadır.

H. P. Lovecraft