“Gelin Canlar Eşit Olalım” Aleviler ve Eşit Yurttaşlık Talepleri

Türkiye’de yurttaşlık rejimi, bazı kurucu özellikleri ve toplumsal pratiğe yansıma biçimleriyle azınlıklar açısından birtakım eşitsizlikleri bünyesinde barındırmaktadır. Bu özellikler ve pratikler farkı azınlık gruplar için farklı neticelere yol açsalar da, değişen dönemlere göre değişen görünümlere sahip olasalar da yurttaşlığa bağlı eşitsizliğin kendisi sürekli yeniden üretilmektedir. Bir azınlık grup olarak Aleviler de söz konusu eşitsizliğe değişik biçimlerde maruz bırakılan gruplardan biridir.

Bu eşitsizlikleri gidermek için bir yandan Aleviler on yıllardır taleplerini dile getirirken diğer yandan hükümetler birtakım girişimlerde bulunmaktadır. Ancak hükümetlerin Alevilere dönük çağrıları, çoğunlukla soyut bir “birlik olma”, “birliğe davet etme” söylemiyle el ele gitmektedir. Fransız sosyolog Pierre Bourdieu’nün de belirttiği üzere, “birlik çağrısı”, her durumda egemen olanların çıkarlarını yeniden üretme vazifesi görmektedir. Aleviler, uzun zamandan beri bu türden çağrıların kendi inanç ve yaşayış biçimlerini görmezden geldiğini farkettikleri için, mücadelelerini de “eşitlik” ve “eşit yurttaşlık” üzerine kurgulamaktadırlar.

Bu kitap, Alevilerin eşit yurttaşlık taleplerine ve bu taleplerin tarihsel ve toplumsal temellerine odaklanarak Türkiye’nin yurttaşlık rejimini ve bunun azınlıklar açısından ortaya çıkardığı sonuçları araştırmaktadır.