Gönül Borcu

Çarşıda, yolda, okulda; derslikte, bahçede, işlikte ne çok hayat gelir geçer yanı başınızdan; dokunduğunuz, sizde iz bırakan... Hepsinin hayatı romandır, hepsi öyküler taşır kendi saklısında...

Günler birbiri ardınca devrilirken çoğalır paylaşılanlar anlatılacaklar... Sonra yıllar sessizce akar; o anlar, o paylaşımlar birer ikişer öykülere dönüşür.

Gün gelir bir kaleme dolanır da gün yüzüne çıkar o güzelim günlerin yüreklerde taht kuran incelikleri...

Yazdıklarını insan sıcağıyla gülümseten Ahmet Ordu, bu kez, öykülere dönüşen o anların gizlisine çağırıyor okurlarını... Çünkü yaşam boyu sevgiyle yürüdüğü yolda el verdikleri gün geliyor öykülere saklanmış kendi kahramanlığını da duymak bilmek istiyor.
Ödenmez olanlardandır gönül borcu ya hiç değilse o yola çıkmış olur insan. Değilse hangi hayat sığar bir öyküye!

Y. Bekir Yurdakul