Gönül Ülkesi

“Günlerden bir gün

Bir pencere açıldı

Yağmur bekleyen

Kırık pencere

Şiirler düştü

Rüzgarlar ve soğuk

Ağaçlara asılı

Düğümler koptu

Sustu şair

Savruldu şair

Dünyadan

Bir başka dünyaya

Gönül ülkesinden

Şiirler konuştu

Emelini yitiren

İliklenmiş sözcükler

Oturdu yerine

Çiçek oldu…”