İşte Orman

İşte Orman, kaybettiğimiz bütün renklerin yasını tutuyor.Ormanın hemen kenarında yeşeren, denize bitişik olan o yemyeşil, kıpkırmızı, masmavi renklerin.

Sessizce bekliyor yağmurun dinmesini
Ve kozalakların ortaya çıkmasını
Hiç pişman olmadığını biliyor duygularının
Sanki kendisi yaratmış gibi bütün nemli bölgeleri
Yavaş yavaş sokuluyor iç organlarıma

İşte ormandayım
Ellerim ceplerimde
Islık çalıyor dudaklarım
Dilim ve boğazımdaki et parçası
Ruhum ise geziniyor toprağın üstünde
Çalıların ve yaprakların ve bazen de çimenlerin üstünde
Nemli nemli bir şeylerin üstünde
Anlasana işte
Orman böyle bir şey sonuçta
Daha başka ne olabilirdi ki