Bu kitap, 1970'lerde İtalyan feminist hareketin önemli figürlerinden olan Mariarosa Dalla Costa'nın o zamandan günümüze feminist mücadele üzerine yazılarından oluşuyor. Özelde İtalyan feminizmini genelde de Avrupa feminizmini ele alan bu yazıların temel ekseni, kadınların yeniden üretim emeğinin kapitalist toplumsal işleyişi sürdürmede ve güvence altına almada nasıl işlev gördüğüne odaklanıyor.
Bu bakış açısı, kapitalist değer üretimini fabrikadaki üretken erkek emeğine dayandıran yaklaşımların tartışmaya açılmasına neden oluyor ve toplumsal fabrikada kadının yeniden üretim emeğinin de sermayenin toplam döngüsü içinde değer ürettiğini iddia ediyor.
Sermaye ve devletin, yeniden üretim işini kadınlar üzerine yıkarak hem bu işlerin maliyetinden kurtulduğunu hem de kadınları aileye kapatarak onları tahakküm altında tuttuğunu ifade ediyor. Bu fikirler etrafında örgütlenen feminist mücadele, “Ev İçi Emek İçin Ücret” talebiyle kadın emeğini değerli kılma, yeniden üretim işlerinden kurtulma, devlet ve sermaye tarafından dayatılan nüfus politikalarının reddi üzerinden örgütleniyor.
Kürtajın serbest bırakılması, kadınların istediği zaman istediği sayıda çocuk yapma hakkına sahip olması, kadına yönelik şiddetin durdurulması ve evin dışında bir toplumsallık kurması, mücadelenin somutluğunu oluşturuyor. Ve Mariarosa'ya göre, mücadele özgürleşmenin bir aracı değil, doğrudan kendisi: şimdi ve burada, ötelenmeden ve ertelenmeden…
Bu kitap, 1970'lerde İtalyan feminist hareketin önemli figürlerinden olan Mariarosa Dalla Costa'nın o zamandan günümüze feminist mücadele üzerine yazılarından oluşuyor. Özelde İtalyan feminizmini genelde de Avrupa feminizmini ele alan bu yazıların temel ekseni, kadınların yeniden üretim emeğinin kapitalist toplumsal işleyişi sürdürmede ve güvence altına almada nasıl işlev gördüğüne odaklanıyor.
Bu bakış açısı, kapitalist değer üretimini fabrikadaki üretken erkek emeğine dayandıran yaklaşımların tartışmaya açılmasına neden oluyor ve toplumsal fabrikada kadının yeniden üretim emeğinin de sermayenin toplam döngüsü içinde değer ürettiğini iddia ediyor.
Sermaye ve devletin, yeniden üretim işini kadınlar üzerine yıkarak hem bu işlerin maliyetinden kurtulduğunu hem de kadınları aileye kapatarak onları tahakküm altında tuttuğunu ifade ediyor. Bu fikirler etrafında örgütlenen feminist mücadele, “Ev İçi Emek İçin Ücret” talebiyle kadın emeğini değerli kılma, yeniden üretim işlerinden kurtulma, devlet ve sermaye tarafından dayatılan nüfus politikalarının reddi üzerinden örgütleniyor.
Kürtajın serbest bırakılması, kadınların istediği zaman istediği sayıda çocuk yapma hakkına sahip olması, kadına yönelik şiddetin durdurulması ve evin dışında bir toplumsallık kurması, mücadelenin somutluğunu oluşturuyor. Ve Mariarosa'ya göre, mücadele özgürleşmenin bir aracı değil, doğrudan kendisi: şimdi ve burada, ötelenmeden ve ertelenmeden…