Kar Altında Anadolu Çığlığı

Bu kitapta şair, sürekli olarak okuruna seslenir; bu seslenişlerinde kişinin sosyal yarasına parmak
basar, ve çözümünü sunar.

Gecelerin gizemi sana da bir bana da
Güneşin alevi seni de yakacak beni de
Tanyerinin görkemli İlk aydınlığında
Şu göğsümüze çektiğimiz zümrüt hava
Bir nefes sana, bir nefes bana
Ne bana az ne sana fazla

Ya şu gök kubbenin yıldızları, göktaşları
Aynı uzaklıktadır sana da, bana da
Ne sen benden ileri
Ne ben senden geri

Şair, bazen de okuruna, sosyal ve siyasal sorunları anımsatarak, özgürce yaşamın çıkış yollarını
gösterir.

Bak işte bu ülke halkının alın teri
Döküle döküle alnından
Şelaleler gibi çağıldadı arklardan
Yaşamın sulak bahçelerinden
Tarlaların, bostanların / nöbet tutan bekçilerine
Bir kucak dolusu aş ver
Ver ki uzasın eller
Göklerin salıncaklarına

Dağları devirsin inanç ve yiğitlik
Ver ki kanla yıkasın militan delikanlılar yıkıp yok eden Emperyalizmin kurallarını"

Şair, okuruna seslenişini daha ileriye taşıyarak toplumun çektiği acıları şöyle haykırır.

Zulüm bir titrek serçedir
Yiğit bir rüzgar eser yok eder
Haşmetli kartal da düşer yamaçlardan
Saltanatlar da

Bir diğer uç noktada da şair bu kez kendi isyanını dile getirir satırların arasından.

Sahte bir cam kadehin içindeki ömre isyandır bu depremler
Dirençtir, yarınlar beklemededir saflarda yer alacaktır dostlar yılmadan karanlıkları yok etmek uğruna
El ele koşmaya az var bekle bizi bahar, bekle bizi bahar."