Kervankıran

Şimdi yollar uzadıkça ağlar
Mevsimlerin saçları darmadağınık
Bir gün patikaya vurur hislerin
Yalnızlığında büyüyen ses olayım

Kavgamızda tesadüfler kesişir
O sonsuz bakışlarında masmavi
Bilirsin göz mekânsız sever
Ben her zaman sen olayım