Cem Kalender'in 2007 yılı Ahmet Hamdi Tanpınar roman yarışmasında birinciliği hak eden bu kitabı, Türk romanına gözardı edilmesi mümkün olmayan bir kazanımla eklemleniyor. Oğuz Atay romanının açtığı derin mecradan akan "Klan", postmodern anlatının metinlerarasılık dahil, bütün imkânlarını en kuşatıcı bir biçimde başarıyla kullanıyor. Genç bir yazar Cem Kalender. Ama "Klan", ustalığın en son kertede dilegetirildiği bir virtüozite sergiliyor. Hilmi Yavuz
Klan, Cem Kalender'in ilk kitabı olmasına rağmen hem kurguda hem de dilde sınıfı iyi dereceyle geçecek notu almayı fazlasıyla hak ediyor. Kitap daha ilk cümlede iddiasını açık ediyor. "Ve sonra tarih kalemi eline aldı," diyerek akmaya başlıyor. Akış tek bir koldan tek bir mecradan olmuyor. Birçok kanaldan süren akış ana kaynağa yaklaştıkça debisini yükseltiyor. Taklit ve gereksiz tekrar tuzağına düşmeden, Joyce, Proust, Musil, Kafka, Oğuz Atay gibi kült yazarları kitaba misafir ediyor ve onların ruhlarını incitmeden onlarla göz temasına geçiyor. Yazar, örgüleri iç içe geçirerek, parantezlerin içinde başka parantezler açıyor ve hayalle ironiyi birlikte harmanlayıp ortaya keyifle okunacak bir kitap çıkartıyor. Latife Tekin
Cem Kalender'in 2007 yılı Ahmet Hamdi Tanpınar roman yarışmasında birinciliği hak eden bu kitabı, Türk romanına gözardı edilmesi mümkün olmayan bir kazanımla eklemleniyor. Oğuz Atay romanının açtığı derin mecradan akan "Klan", postmodern anlatının metinlerarasılık dahil, bütün imkânlarını en kuşatıcı bir biçimde başarıyla kullanıyor. Genç bir yazar Cem Kalender. Ama "Klan", ustalığın en son kertede dilegetirildiği bir virtüozite sergiliyor. Hilmi Yavuz
Klan, Cem Kalender'in ilk kitabı olmasına rağmen hem kurguda hem de dilde sınıfı iyi dereceyle geçecek notu almayı fazlasıyla hak ediyor. Kitap daha ilk cümlede iddiasını açık ediyor. "Ve sonra tarih kalemi eline aldı," diyerek akmaya başlıyor. Akış tek bir koldan tek bir mecradan olmuyor. Birçok kanaldan süren akış ana kaynağa yaklaştıkça debisini yükseltiyor. Taklit ve gereksiz tekrar tuzağına düşmeden, Joyce, Proust, Musil, Kafka, Oğuz Atay gibi kült yazarları kitaba misafir ediyor ve onların ruhlarını incitmeden onlarla göz temasına geçiyor. Yazar, örgüleri iç içe geçirerek, parantezlerin içinde başka parantezler açıyor ve hayalle ironiyi birlikte harmanlayıp ortaya keyifle okunacak bir kitap çıkartıyor. Latife Tekin