Körebe

ebelendim bir sonsuzluk değdi omuzlarıma gözlerim sağdı bakışlarımı yitirmiştim bir zaman bilirsin kınalı bir çocuk bekledim hep sabahın mayhoşluğundan ürkek oldu avuçlarım ama dua bilekleri kelepçeli yelkovan urganında nöbetçi herkesin tek yorganı bilirsin sanmamak adına tek sanmandan tamamlamak için yolculuğu