Cibran dinsel hakikatin, deneye değil, içgörüdediğimiz vicdan ve sezgiye dayanmasıgerektiğini; dinin, kurallar getirici ve toplumudüzenleyici bir kurum olarak değil, kişiyi özgürleştiricibir “ruhi yükseliş sistemi” olarakalgılanması gerektiğini savunuyor. Cibran'agöre genç insanın kendini bulması, kendidünya görüşünü oluşturabilmesi için bütüneğitim dayatmalarından ve kalıplaşmış geleneklerdenkurtulması gerekir. İşte insanancak o zaman kendini ve içindeki inancı
bulabilir. Cibran'ın fikirlerinde Sühreverdîgibi İşrâkıye ekolünden gelen Müslüman filozoflarınizi vardır, ancak kimi zaman Nietzsche'ninpanteist bir versiyonu olarak da algılanabilir.Ancak en çok Emerson'ın fikirleriaçıkça izini belli eder onda.
Cibran dinsel hakikatin, deneye değil, içgörüdediğimiz vicdan ve sezgiye dayanmasıgerektiğini; dinin, kurallar getirici ve toplumudüzenleyici bir kurum olarak değil, kişiyi özgürleştiricibir “ruhi yükseliş sistemi” olarakalgılanması gerektiğini savunuyor. Cibran'agöre genç insanın kendini bulması, kendidünya görüşünü oluşturabilmesi için bütüneğitim dayatmalarından ve kalıplaşmış geleneklerdenkurtulması gerekir. İşte insanancak o zaman kendini ve içindeki inancı
bulabilir. Cibran'ın fikirlerinde Sühreverdîgibi İşrâkıye ekolünden gelen Müslüman filozoflarınizi vardır, ancak kimi zaman Nietzsche'ninpanteist bir versiyonu olarak da algılanabilir.Ancak en çok Emerson'ın fikirleriaçıkça izini belli eder onda.