Mavi Düşler Saati

Uzayıp gidiyor umutlarım boylu boyunca
Sonsuzluğun akşamlarına
Tıpkı genç bir kızın saçları gibi
Deli dolu ve dalgalı
Gönlümüzden geçen duygu seli gibi
Sürükleyip götürüyor, işte hayat treni bizleri
Son yolculuğun akşamlarına
Çek makinist çek, son istasyondur durağım
Götür beni başka mevsimlerin iklimlerine
Her ayrılık olsa da sevdiklerimizden hüzün
Gerçek değil midir, son ayrılık.
(Tanıtım Bülteninden)