Merhamet Dilencisi

Gün geldi bir sala bindim. Yelkenlerimi açtım rüzgarlara karşı. Didiştim, durdum onlarla bir zaman öyle. Denizler aştım, ülkeler geçtim. Dolaştım, durdum dünyayı. Her gittiğim yerde isimsiz dostluklar kurdum . Sonraları dilime keşkeler düşürtecek arkadaşlıklar edindim. Zaman geldi büyüttüm içimde onları .Yere göğe sığdıramaz oldum. Zaman geldi onlardan uzak düştüm. Araya farklılıklar, aldanmışlıklar girdi. Dostluklar, arkadaşlıklar öyle gölgelendi, öyle tükendi.

Deniz denilen meçhulün ruhumda bıraktığı tortular mıydı tüm bunlar yoksa uyku ile uyanıklık arasında gel-git' ler yaşayan beynimin tasarladığı bir dışavurum muydu? Bilemedim. Bir dalgayla hırçınlaşmıştı ruhum o an için. Ne bentler bilecekti, ne durmak. Ömrümden dakikalar, saatler aşırarak geçtiği yerleri böyle viran eyleyecekti sebepsiz, sualsiz birkaç zaman.