Metalin Ateş Böcekleri

Günümüzün sayısal teknoloji olanakları, fotoğrafın sunum biçimlerinde yeni bir estetik dil oluşmasına neden olmuştur. Belgesel fotoğrafta bir anlatım biçimi olarak, görselin, ses-müzik ve videonun tümünün ya da bir kaçının bir arada kullanılabildiği çoklu medya sunumları, günümüzde Magnum gibi saygın haber ajanslarının bile servis seçenekleri arasına girmiştir. Bu durum, bizi böyle bir çalışma yaparken, yeni bir dil çatısı kurmaya zorlamaktadır.

Böyle bir çalışma olarak gördüğüm çoklu medya ile hazırlanmış gösterisiyle ve titizlikle basılmış sergi fotoğraflarıyla "Metalin Ateş Böcekleri" ile ilk karşılaşmam ve Levent Yıldız, Bora Çal, Erdinç Yılmaz'ın heyecanlarına tanıklığım geçtiğimiz yıla rastlar.

Fotoğraf için hayli çekici olan ve bugüne değin sıklıkla birçok macerada karşımıza çıkan bir konuyu, tek karenin büyüsüne kapılmadan, proje olarak ele alarak, bir ekip disipliniyle, sabırla tamamlamışlardı. İzleyiciyi ışığın büyüsüne, ateşin dansına, emeğin yüceliğine tutsak eden "Metalin Ateş Böcekleri", aynı zamanda estetik bir ironiyi de özünde taşımaktadır.

Böyle bir grup çalışmasının başarısı endüstriyel bir üretim sürecini başından sonuna değin ayrıntılarıyla öykülenmesinde ve fotoğrafçılar arasında çıkarsız bir kolektif paylaşımın varlığında yatmaktadır. Öyle ki, fotoğrafların hangi fotoğrafçıya ait olduğu konusunda bir ipucu bulmak bile olanaklı değildir.

Hiç kuşku yok ki, bu çalışmayı başarıyla bizlere sunabilen fotoğraf sanatçıları kendilerinden beklentiyi yükselterek zorla baş başa kalmışlardır.
Yolları açık olsun...