Tahkim yargılamasının temel taşı olan tahkim anlaşmaları ve geçerliliği birçok çalışmaya konu olmuştur. Ancak günümüzde alternatif uyuşmazlık çözüm yöntemlerinin ve tahkim yargılamasının uygulamada tercih edilme sıklığının artması ile yeni ihtiyaçlar doğrultusunda geçerliliği tartışmalı yeni kavramlar ortaya çıkmaktadır. Çalışmamızda mukayeseli hukuk doktrininde geçerlilikleri tartışma konusu olan patolojik tahkim kavramı ve bu kavram altında anılan ve yeni ihtiyaçlar doğrultusunda ortaya çıkan hibrit tahkim anlaşmaları ve geçerliliği sistematik olarak ele alınmıştır. Çalışmada bir sentez içeren tahkim prosedürleri hibrit kavramını nitelendirir şekilde tespit edilmiştir. Bu prosedürler tahkim ile birlikte devlet mahkemelerinin ya da başkaca alternatif uyuşmazlık çözüm yöntemlerinin kademeli olarak yetkilendirildiği (med-arb, arb-med, medola, arb-med-arb, arb-med-opt-out) ve bir tahkim merkezi ile birlikte başka bir tahkim merkezinin kurallarının yetkilendirildiği hibrit tahkim anlaşmaları olarak ifade edilmiştir. Eserde, bu iki durumu nitelendiren hibrit tahkim anlaşmaları, yabancı yargı içtihatlarından ve doktriner içtihatlardan istifade edilerek Türk Hukukunda varılabilecek sonuçları bakımından değerlendirilmiştir.
Tahkim yargılamasının temel taşı olan tahkim anlaşmaları ve geçerliliği birçok çalışmaya konu olmuştur. Ancak günümüzde alternatif uyuşmazlık çözüm yöntemlerinin ve tahkim yargılamasının uygulamada tercih edilme sıklığının artması ile yeni ihtiyaçlar doğrultusunda geçerliliği tartışmalı yeni kavramlar ortaya çıkmaktadır. Çalışmamızda mukayeseli hukuk doktrininde geçerlilikleri tartışma konusu olan patolojik tahkim kavramı ve bu kavram altında anılan ve yeni ihtiyaçlar doğrultusunda ortaya çıkan hibrit tahkim anlaşmaları ve geçerliliği sistematik olarak ele alınmıştır. Çalışmada bir sentez içeren tahkim prosedürleri hibrit kavramını nitelendirir şekilde tespit edilmiştir. Bu prosedürler tahkim ile birlikte devlet mahkemelerinin ya da başkaca alternatif uyuşmazlık çözüm yöntemlerinin kademeli olarak yetkilendirildiği (med-arb, arb-med, medola, arb-med-arb, arb-med-opt-out) ve bir tahkim merkezi ile birlikte başka bir tahkim merkezinin kurallarının yetkilendirildiği hibrit tahkim anlaşmaları olarak ifade edilmiştir. Eserde, bu iki durumu nitelendiren hibrit tahkim anlaşmaları, yabancı yargı içtihatlarından ve doktriner içtihatlardan istifade edilerek Türk Hukukunda varılabilecek sonuçları bakımından değerlendirilmiştir.