Mumsema

Bir hiçliğin içinde yüzüyorum.
Hava soğuk ya da sıcak.
Mevsim yaz ya da kış.
Bir dünya savaşı çıkmış veya yeni bir salgın…
Hiçbiri, hayır hiçbiri dikkatimi çekmiyor.
Sanki hayata incecik bir iple bağlanmışım.
İlk fırsatta koparmış kemirgenler.
Gökyüzü desem,
Yine gri.
Deniz yine çekilmiş aya.
Susmak bilmeyen saatin,
Pilleri paslanmış geçen.
Sanırım biz bu denizde her türlü boğulacağız.