Neoliberal Birey ve Sosyal Adalet Algısı _{Türkiye ve İspanya Üzerine Karşılaştırmalı Bir İnceleme}

Bireyler, meşruiyetini ve inanılırlığını kaybeden neoliberal rüyadan artık uyanıyorlar. Eşitsizlikten adaletsizliğe, işsizlikten güvencesizliğe neoliberalizmin ürettiklerini ve derinleştirdiklerini kendi bireysel hatası ya da suçu olarak değerlendirme illüzyonundan kurtuluyorlar.

Bireyler, henüz gözlerini açıyor olduğundan hareketlenip ayağa kalkmamış olabilirler. Ancak, kendi bedenlerini ve zihinlerini dönüştüren -gösterişli fakat doğal olmayan- yapının farkındadırlar. Bedenlerindeki kırmızı kurdelanın, dikişlerin çözülmesini engelleyen birleşim yerinden ibaret olduğunu artık biliyorlar.

Bu kitap, söz konusu uyanışı, bireylerin sosyal adalet algısı kapsamında tartışmaktadır. Bireylere göre bir toplumu adil yapan nedir? İnsanlar neye göre eşit sayılır: Bedenleri, akılları, düşünceleri, duyguları veya umutlarıyla mı? Sosyal adalet tartışması neye odaklanmalıdır? Yeniden dağıtıma mı yoksa kurumsallaşmış eşitsizlik ve baskıya mı?

Bu sorular, neoliberal politikaların bir aracı olan aktif sosyal politikalara katılan bireylerin gözünden karşılaştırmalı bir perspektifle analiz edilmektedir. Türkiye ve İspanya'nın farklı bölgelerinden bireylerin çarpıcı şekilde ifade ettiği sosyal adalet talepleri ile günümüzde göze çarpan küresel değişim talepleri örtüşmekte ve ortak bir zeminde birleşmektedir.

Bu birlik ve ortaklık üzerine düşünmek isteyen ve uyanışını dayanışarak kutlamak isteyen herkes bu kitabı okumalıdır.