Orta Asya Ve Sibirya Türk Müziğinde Hayvan Üslubu

Türkler, yaşam veren suyu kutsal saymışlar; madenleri hediye eden dağlara minnetlerini sunmuşlardır. Dünyayı paylaştıkları hayvanlara da büyük bir sevgi ve saygı göstermişlerdir. Kutsal kabul ettikleri hayvanlara çok özel yan anlamlar yüldemişler; oluşturdukları takvimden, her türlü sanat ürününe kadar hayvan sembollerini kullanmışlardır. Bu çalışmada daha önce üzerinde durulmamış bir konu olan hayvan teması ve sembolizminin Türk müziğine yansıyışı ele alınmıştır.

Kültür ve mitolojide öne çıkan hayvanların resim ve heykelciklerini barındıran, hatta hayvan şeklindeyapılan çalgılar, taklitçi/mimetik stil içinde melodilerde ve ritimlerde hayvan sesleri, çalışmada ele alınan konu başlıkları arasındadır.

Kitapta, Tuva, Hakasya, Saha, Kazakistan, Kırgızistan, Azerbaycan'ı kapsayan alan araştırmaları ile geniş bir literatür taraması ışığında, Orta Asya ve Sibirya'da Türk müziğinde hayvan üslubunun varlığı resimli açıklamalarla ortaya konulmuştur. Çalgılarda motifsel karakter taşıyan zoomorfik sembolizm, çalgıların yapıldığı malzemelere, biçimlere etkide bulunan mitler, hayvancılık temelli kültürel ürünlerin, mekânsal değişime uğrayarak çalgıya dönüştürüldüğü örnekler, kozmogonik ve zoomorfik efsanelerin görsel sur-mm-la dönüşmüş çalgılar, çalgıların yaradılış efsanelerinde başrolü oynayan hayvanlar, küylerde, tahpahlarda, ırlarda hayvan seslerinin işlenişi, üzerinde durulan konulardandır.'

Türkye akraba toplulukların dünyayı tabiatçı bir görüş ile yorumlama şekillerini, Türk insanının doğaya karşı saygı felsefesini barındıran Türk müziğinde hayvan üslubu, Orta Asya kültürüne bakışınız' farklı bir noktaya taşıyacak.