Paslı Güneş

Dolunayın berraklaştırdığı gece mavisi altında çölün gözle izlenmesi güç, ancak sürekli yer değiştirdiği belli, kızıl kum taneciklerinin üzerinden evrene bakıyor.Aslında kendi ruhunu seyrediyor.
Hayatının bayat ekmek kırıntısı gibi ufalanan gerçeğini!..

O an bir şimşek çakıyor içinde. Mahşerin donuk buğday km atlıları durugörüsünün önünden doludizgin geçiveriyorlar!..“

Paslı Güneş'le usta işi bir roman okumanın lezzetine mi kapılmak; yoksa günümüze damgasını vuran terörün ve intihar bombacılığının psikanalizini mi yapmalı? Paslı Güneş altında, yeryüzü kültür coğrafyasında akıp duran bilgi ırmaklarında mı yıkanmalı; yoksa tarih salıncağında gidip gelirken önümüze çıkan ilahiyat bilgilerini mi derlenmeli? Mehmet Coral, roman malzemesini okurun önüne ham haliyle koyuyor, roman okuruyla birlikte harmanlanıyor, okunduğu vakit romana dönüşüyor.

Benzersiz bir roman.

Cengiz Çandar