Philosophia Ottomanica, Osmanlı Felsefesi adlı bu çalışmanın temelde iki maksadı vardır:
Bunlardan birincisi, Osmanlılar Dönemi'nde incelenmeye değecek yoğunlukta ve olgunlukta bir “felsefe etkinliği”nin bulunduğunu kanıtlamak; ikincisi ise, söz konusu etkinlik sonucunda ortaya çıkan düşünsel birikimin bazı özgün yönlerinin mevcut olduğuna dikkat çekmektir.
Bu maksatları, hakkıyla gerçekleştirebilmek için kapsamlı bir araştırma yapılması gerekmektedir; ancak böyle bir araştırmayı yürütecek yeterli imkânlara sahip olunmadığı için şimdilik kolayca ulaşılabilecek türden birincil ve ikincil kaynaklara dayanmak suretiyle, hem filozof [veya düşünür] olarak nitelendirilebilecek şahısların felsefî görüşlerine kısaca değinmek, hem de Osmanlı Felsefesi'nin gelişim seyrini anlamamızı kolaylaştıracak tarihî bir model oluşturmak düşüncesiyle, böyle bir denemeye girişmek uygun görülmüştür.
Philosophia Ottomanica, Osmanlı Felsefesi adlı bu çalışmanın temelde iki maksadı vardır:
Bunlardan birincisi, Osmanlılar Dönemi'nde incelenmeye değecek yoğunlukta ve olgunlukta bir “felsefe etkinliği”nin bulunduğunu kanıtlamak; ikincisi ise, söz konusu etkinlik sonucunda ortaya çıkan düşünsel birikimin bazı özgün yönlerinin mevcut olduğuna dikkat çekmektir.
Bu maksatları, hakkıyla gerçekleştirebilmek için kapsamlı bir araştırma yapılması gerekmektedir; ancak böyle bir araştırmayı yürütecek yeterli imkânlara sahip olunmadığı için şimdilik kolayca ulaşılabilecek türden birincil ve ikincil kaynaklara dayanmak suretiyle, hem filozof [veya düşünür] olarak nitelendirilebilecek şahısların felsefî görüşlerine kısaca değinmek, hem de Osmanlı Felsefesi'nin gelişim seyrini anlamamızı kolaylaştıracak tarihî bir model oluşturmak düşüncesiyle, böyle bir denemeye girişmek uygun görülmüştür.