Savunmasız Geçmiş

Nerede Fikrimin İnce Gülünü Dinlesem aklıma o gelir, kafenin önünden geçişi ve o günler dalar giderim. Feride'nin gözucuyla bana bakışı, gözümün önüne gelir ta ki şarkı bitene kadar...

Ne tuhaf şey değil mi, insanların hayatını ilgilendiren şeylerin kararının; hayatını ilgilendirmeyen kişiler tarafından alınıyor olması!

Zozan'ın hayalleri gerçek olmuştu. Sevinçten annesine babasına, evde önüne kim gelirse sarılyor bir taraftan da ağlıyordu. Artık gözyaşları mutluluktan, üniversiteye gitmesine izin verilmişti. Köyünden ve mahallesindenI, ilk okuyacak olan uydu.

Zozan kapıyı açan oldu. onun açtığı bu kapıdan onun gibi başarılı ve okumak isteyenler girmeye başladı.

Bizi istemeyeni biz de istemeyiz. kimse kimseyle zorla yaşayamaz." Raşit' le Meryem'in lisede başlayan aşkları; bütün fedakarliklarına rağmen bitti. Hiçbir şey başladığınız gibi bitmiyor ve bıraktığınız gibi bulunmuyor.

"Sen acımasız geçmişinin cezasını çekiyorsun. Burada suç sende değil!" "Senin yaşadıklarını Bosna'da elli bine yakın kadın daha yaşadı. Lütfen böyle yapma, bu Çocuğun suçu, günahı ne?