Saydam Şeyler

“Yankıların Dili
(…)
Muhteşem bir bilinmezliğin rüzgârında
Fark etmedik nereye savrulduğumuzu;
Yok oluşun derinliğine renkli düşleri
Akıp giderken gördük canlı cansız
Ve tutunduğumuz yanılgısıyla her gün
‘Yaşam' diye diye öldük; öylesine”