Şizofreni Günlükleri

“Çok param olunca yalnızlık satın alacağım kendime.“
1997-İstanbul

Ben yazar değilim. Sadece 16 yaşımda boyumdan büyük bir güne kafa tutarken o vitrinde görüp aşık oluğum yalnızlığı, gömleğimden çorabıma kadar ciltleyip satarak çıplaklığımla baştan çıkarmaya çalışıyorum satın almaya gücüm yetmediği için. İçimdeki birden fazla insanın varlıklarını koruma çabaları ve lakin sonunda yalnızlığı edinmeme hizmet edişlerinin bir paradoks olup olmadı­ğını düşünmektense, oturup hepsini teker teker dinleyerek bir sonuca varmaya çalışıyorum. Yani bildiklerimden değil, hiçbir şey bilmediğim için yazıyorum.
Salt, mecazsız yalnızlığı istiyorum. Madem ki insanlar, yalnız olma isteğinin iyileştirilmesi gereken bir hastalık olduğunu düşünüyorlar, ben de anlayacakları dilde sesleniyorum sevgilime:

“Seviş benimle. Hastalığım ol ve ölüme hazırla beni.“