Tuğla Ocağındaki Yaşamım _{Boynuzlu Köy}

Annemle ablalarım dışarıya çıktıklarında, biz küçüklerden birini yanlarına alırlardı. Dilencilik için değil, kendi güvenliklerini düşündükleri için... Küçük bir çocuğun gücü, güçsüzlüğünü onları koruyordu sanki.

Bir defasında anam, beni bu amaçla almamıştı yanına. Anladığıma göre amacı başkaydı. Bunu şimdi düşünüyor ve üzülüyorum. Patronun beni görmesiyle duygulanacağını ve para verebileceğini düşünmüştü.

"Kötülüğü zaman unutturuyor, ancak iyiliği unutma. Birilerinin sana yaptığı bir işten yararlandıysan, o adamın senden ne kâr ettiğini düşünme. Yalnızca senin ondan ne kâr ettiğini düşün."