Ve Kış

Ve Kış adlı şiir kitabını bitirenler, Akdeniz'de bir koyda koca bir kış geçirmiş gibi hissedecekler.
Uzun, ılık bir zaman parçası boyunca yaşanmış dakikalar huzurla seçilmiş.
Haiku ruhu da var, koyda yaşayanların öyküleri de.
Ormanın kokusunu, sıska lokantacının karısını, Kaptan'ı, Zagor'u ve aya bakan şairi, kıyıya vuran sakin dalga sesleri gibi anlatıyor kitap.
Sessiz bir öykü, güzel bir film, mutlu bir roman olarak da yazılabilirmiş bu kış.
Ama zaten tümünün en yalın hali şiir değil mi?