Ve zaman durdu avuçlarımda,
Söyleyemediğim
Veya söyleyip de yapamadığım onca şeyin
Pişmanlığını taşıyorum saçlarımda!
Dizlerimde nasırlaşmış umutların sancısı,
Ben körkütük beton tahtası…
Sarkıp dökülen gözyaşlarım fayda etmez bana!
Kökümden,
Yeniden,
Bir daha,
Hem de bu acıyı bile bile yeşermem, sanma!
Ki ben bir daha zor gelirim,
Bu bahtı yanık,
Gözü kara,
Koltuk altı lağım kokan dünyaya…
Ve zaman durdu avuçlarımda,
Söyleyemediğim
Veya söyleyip de yapamadığım onca şeyin
Pişmanlığını taşıyorum saçlarımda!
Dizlerimde nasırlaşmış umutların sancısı,
Ben körkütük beton tahtası…
Sarkıp dökülen gözyaşlarım fayda etmez bana!
Kökümden,
Yeniden,
Bir daha,
Hem de bu acıyı bile bile yeşermem, sanma!
Ki ben bir daha zor gelirim,
Bu bahtı yanık,
Gözü kara,
Koltuk altı lağım kokan dünyaya…