Vur Emri

Vur Emri

Bir haber dolaşır semada pul pul;
Kılınçlar bilensin, akın var Çin'e
Yiğitler at sürer düşman içine;
Tarihe hükmeden bir ses duyulur;
-Vur, TÜRKLÜK aşkına vur!

Emreder bir başbuğ, sade ve vakur;
Yüklenir bir ülke oymak ve avul.
Sel olur ordular, batıya akar,
Uçar elden ele bozkurtlu bayraklar;
-Vur, BAYRAK aşkına vur!

Karışır top sesi, nal sesi, davul...
Çağdan çağa çığır açar gemiler.
Bir hakan atını denize sürer
Ve der ki: Yıkılsın Bizans'ı koruyan sur
-Vur, FETİH aşkına vur!

Parçalanmak istenir bir ülke, Anadolu'dur:
Şahlanır bir anda bin yıllık hınçlar;
Eser poyraz gibi eğri kılınçlar,
Kütahya düzünde kelle savrulur...
-Vur, TOPRAK aşkına vur!

Ya... İşte tarihin böyledir oğul!
Geçmişten hız alsın geleceğin de.
Göster Türklüğünü tunç bileğinle
Bu ırka, bu dine ve bu bayrağa
Sataşmak isterse herhangi gavur:
-Vur, ALLAH aşkına vur!
(İç Kapak)