Yitik Yaz

“Her aşk biraz cinayete benzer,”demişti şairin biri, bir zamanlar. Üzerindeki gerginliğin aksine çoğalan hafifleme duygusu, tüm bedenini sarıyordu. Sanki artık bu dünyadan biri değildi. Parçalanmış bir zihindeki aşk parçalarını yerine oturtmaya çalışıyordu. Bugüne kadar, yüreğinin çevresine ördüğü yüksek ve kalın duvarlarla yalnızlığın saltanatını sürmüştü ama artık çok geçti. Aşk denilen anafor, onu sisli denizin dibine çekmek üzereydi. Hiçbir şekilde geri dönüşü yoktu artık. Ayakları yerden kesiliyordu. Bir katil vardı ortada, evet ama kimdi? Bir bekçi, bir kaptan… Belki de kendisiydi bu cani ve bunu henüz o da bilmiyordu. Bir yaz mevsimi nasıl yitirilir okudukça anlayacaksınız.