Yunus Emre _{Aşk Yolunda Bir Derviş}

Miskin Yunus söyler sözü,
Kan yaş ile doldu gözü
Bilmeyen ne bilsin bizi,
Bilenlere selam olsun.

Bir çift gözdür Yunus Emre. Bir velî, bir aşk adamı, sonsuz bir âşık, hû çeken yüreklerin gözlerinden fışkıran bir ateş. Tüm yargıları bir kenara koyarak, kalp kırmalardan ve etrafındaki tüm şerden uzakta, hubb-î fillah bir temsilci. Aşkın inkişafında halkın içerisinde âdeta destanlaşan, onu anlayan yüreklerin en derin noktasında nakış gibi işlenen bir kahraman Yunus.

Taptuk Emre, Yunus Emre'ye döndü, “Hünkâr'ın nefesi yerine geldi, vakti tamam oldu, o hazinenin kilidini açtık, nasibini verdik, hadi söyle,” dedi. Hemen Yunus Emre'nin gözünden perde kalktı, söylemeye başladı. Söylediği nefesler, büyük bir divan oldu.

Gelin tanış olalım
İşi kolay kılalım
Sevelim sevilelim
Dünya kimseye kalmaz

Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni gerek seni